"Trzynastka na karku" - Katarzyna Majgier

Od dawna chciałam przeczytać tę książkę. Dookoła słyszałam że jest świetna i... nie rozczarowałam się! Książka rzeczywiście jest superowa, ale tylko dla nastolatek. Dorosłym wydałaby się pewnie nieciekawa i przesadzona, a młodsi mało co by zrozumieli.
 A ja ją zrozumiałam i wczułam się w nią tak, jakbym była w świecie przedstawionym w książce, chociaż zwykle gdy czytam książki typu "pamiętnikowego" mam wrażenie jak bym czytała o sobie! A tu bum! Zupełnie inna bohaterka niż w poprzednich takich książkach.
 Wszystko zaczyna się od Świąt Bożego Narodzenia, podczas których bohaterka - Ania Szuch dostaje w prezencie pod choinkę pamiętnik i zaczyna pisać. Jest w 6 klasie i ma 12 lat (tak jak ja :D )
Ania ma 3 przyjaciółki - (Wero)Nikę, Paulę i Blondi, chociaż Ania najbardziej jest zżyta z Niką, którą poznała jako pierwszą.
Główna bohaterka to jak już wspominałam - Ania Szuch. Jest przeciętną nastolatką, która po raz setny przeczytała "dwadzieścia tysięcy mil podmorskiej żeglugi" i jej rodzice uważają ją za dziecinną, niepoważną i nieodpowiedzialną. Nadal nie mogę się nadziwić jakim cudem ona z nimi wytrzymuje?!
Weronika - Zwana Niką od dzieciństwa, jest najładniejsza z całej paczki, a mimo to ma straszne kompleksy.
Paula - ma glany z osiemnastoma dziurkami jak mól książkowy z targów, jest do szaleństwa zakochana w Severusie Snape'ie i tworzy opowiadania o Hogwarcie, w których główna bohaterka jest do niej łudząco podobna nie licząc tego, że jest super odważna i śmiała, Harry Potter albo Draco Malfoy ciągle się w niej zakochują, a Snape ją wyraźnie faworyzuje.
Blondi - Nie mam pojęcia jak ma na imię. Ma Brata Shreka i siostrę - Laskę. Też nie mam pojęcia jak oni mają na imię. Za to Blondi ma dużo, a nawet za dużo luzu. Jest jak dziewczyna z okładki, piękna i w ogóle. Ma dużo chłopaków i "gdyby w szkołach uczono radzenia sobie w życiu, Blondi wygrywałaby olimpiady przedmiotowe na poziomie liceum."
Wszystkie chodzą do tej samej klasy i mieszkają w tej samej klatce w bloku znajdującym się w Nowej Hucie.
I wszystkie przeżywają romanse, dramaty i inne "nastolatkowe" sprawy. I bardzo lubią wynosić śmieci... ale będę zła i nie powiem wam czemu. Hihihihi. Ale w zamian napiszę wam, że właśnie dzięki tej książce chcę zacząć pisać pamiętnik. Ale teraz tak na poważnie, bo wcześniejsze kończyły się na kilku dniach. A "Mikołaja" już poprosiłam o pamiętnik pod choinkę, bo Anka też właśnie  w tym wieku zaczynała pisać.
 A wracając do książki - według mnie jest ciekawa, lekka i naprawdę łatwo się ją czyta, ponieważ ma ona 360 stron, które przeczytałam od deski do deski w jeden dzień, zaraz  po targach książek. Jest napisana prosto, ale akcja jest trochę skomplikowana. Chyba że jest się 12 lub13-latką. Więc książkę oceniam na 99.9%. A ten 00.1% zapodział się w tym że książka jest krótka. Na szczęście jest jeszcze kontynuacja! hurra! Będę miała co czytać.
hmm... tak patrzę i myślę że trochę się rozpisałam. Więc już kończę. Do zobaczenia w następnym wpisie!

P.S. Dziękuję Oliwi z "kącika naszych książek" za pokazanie mi tej książki! Bez ciebie, Oliwciu, nigdy bym jej nie przeczytała! :D


Autor: Katarzyna Majgier
Projekt Okładki i ilustracje:Monika Kanios
Wydawnictwo: Akapit Press
Oprawa: Miękka
  360 stron 

Komentarze

  1. Czytam twoj blog od deski do deski jak dobra ksiazke. Jestem molem ksiazkowym i ten mol poleci ci swietna ksiazke ,,Bestia" od Kamili Turskiej. Polecam naprawde.

    OdpowiedzUsuń
  2. Wejdz na blog ,,slodkasarcia.blog.onet.pl". Jesli ci sie uda. Bardzo prosze.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Drogi czytelniku! Cieszę że trafiłeś do mojego "Królestwa Książek" i wielką radość mi sprawisz gdy zostaw ślad po sobie. Pozdrawiam i zapraszam jak najczęściej ~ Aleksandra :)